กาดาเมสเป็นที่รู้จักในนามไข่มุกแห่งทะเลทรายเหมาะอย่างยิ่งสำหรับสภาพอากาศที่ร้อนจัดของทะเลทรายซาฮารา ซึ่งผู้อาศัยในอดีตจะกลับมาอีก กาดาเมสตั้งอยู่ห่างจากตริโปลีไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 600 กม. ลึกเข้าไปในภูมิภาคทริโปลิตาเนียที่แห้งแล้งของลิเบีย กำแพงสีขาวอมเหลืองที่สูงตระหง่านของเมืองที่รายล้อมด้วยต้นปาล์มแห่งนี้ดูไม่เข้ากัน
ชื่อของกาดาเมสเป็นที่รู้จักมาอย่างน้อย 2,000 ปีแล้ว แม้ว่าโครงสร้างที่กะทัดรัดในปัจจุบันได้รับการพัฒนาโดยชาวอาหรับมุสลิมในศตวรรษที่ 7 หลังจากนั้นก็ขยายออกไปหลายศตวรรษ ได้รับการออกแบบมาอย่างสมบูรณ์แบบเพื่อต่อสู้กับลมทะเลทรายและสภาพอากาศที่เลวร้ายทางตอนเหนือของทะเลทรายซาฮารา เมืองโอเอซิสแห่งนี้ ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกจากยูเนสโกว่าเป็นไข่มุกแห่งทะเลทรายเป็นหนึ่งในผลงานทางสถาปัตยกรรมที่เชิดหน้าชูตาที่สุดของทะเลทรายซาฮาร่า และเป็นตัวอย่างที่น่าทึ่งของการวางแผนด้านสิ่งแวดล้อม ด้วยอุณหภูมิที่สูงถึง 40 องศาเซลเซียส (อุณหภูมิสูงสุดที่ 55 องศาเซลเซียสในฤดูร้อนและต่ำกว่าศูนย์ในฤดูหนาว) Manshour ไกด์ของฉันและฉันรีบดำดิ่งลงไปในเขาวงกตของทางเดินที่มืดมิด ขณะที่เราเดินผ่านzinqas อันคดเคี้ยว (ตรอกซอกซอยโค้งที่มุงด้วยไม้ปาล์ม) ลำแสงของแสงแดดส่องผ่านช่องแสงบนหลังคาเป็นครั้งคราว ทำให้แสงสว่างและการระบายอากาศจำนวนของช่องแสงบนหลังคา] สะท้อนถึงความสำคัญของถนน ช่วยนำทาง และยังรักษาอุณหภูมิไว้ที่ประมาณ 20 องศาเซลเซียส